Lam geslagen. Somber. Zo kan je je voelen na het nieuwste IPCC-rapport. Tienduizenden papers, honderden onderzoekers en één alarmerende conclusie: we moeten razendsnel de CO2-uitstoot terug dringen. De kans om de temperatuurstijging nog tot 1.5 graden te beperken, dreigt door onze vingers te glippen. En een warmere wereld is een wereld met meer oorlog en geweld. Een wereld met honger en droogte. Een wereld waarin zoveel dier- en plantensoorten het niet overleven.

Om nog een kans te hebben om gevaarlijke klimaatverandering te beperken, moeten we nu in rap tempo stoppen met fossiele energie. We moeten veel minder energie – en dus ook veel minder energie-intensieve producten- gebruiken, en zo snel mogelijk de omslag maken naar zon, wind en aardwarmte. Dit verhaal is niet nieuw. De IPCC-rapporten vertellen eigenlijk al jaren hetzelfde verhaal. Alleen de tijd die we hebben om de adviezen op te volgen, wordt steeds krapper.

En de machten en krachten die tegenhangen zijn sterk. De fossiele sector heeft een stevige lobby, en er spelen grote financiele belangen. Dat merk je ook nu tijdens de energie-crisis, veroorzaakt door de Russische inval in Oekraine. De druk om weer meer fossiele energie te winnen en om te investeren in fossiele infrastructuur is groot. Het is een fossiele reflex. Maar we kunnen niet nu klakkeloos Russische olie, gas en kolen vervangen door meer andere fossiele grondstoffen op te pompen. Dat staat haaks op de klimaatcrisis.

Als overheden en grote bedrijven zo weinig urgentie laten zien, dan kan je als burger, als consument, als individu, als mens daar flink moedeloos van worden. Want je kan de verwarming een paar graden lager zetten, vaker de fiets pakken, minder vlees eten, maar als je ziet dat de spelers met veel macht en invloed op het klimaat zo weinig doen, dan slaat dat lam. Dat maakt machteloos.

En toch, met iedere actie die we nemen, worden we sterker. Iedere keer als we proberen iets te veranderen en het lukt, dan sterkt dat ons vertrouwen. Dat we klimaatverandering kunnen aanpakken, dat we onze toekomst zelf kunnen vormgeven en de planeet voor toekomstige generaties kunnen beschermen. En dat vertrouwen hebben we hard nodig. Want alleen als we allemaal in actie komen vanuit het zelfvertrouwen dat we de toekomst van onze planeet niet overlaten willen laten aan de fossiele machten, verandert er ook echt wat. We hebben klimaatvertrouwen nodig.

Advertisement